2017 attypisch afsluiten met een korte snelle wedstrijd, dat leek me wel wat. Met het oog op een voorjaarsmarathon is het vergaren van wat snelheid zeker geen overbodige luxe. Op oudjaar richting Leuven dus voor de Eindejaarscorrida! Voor het 2e jaar op rij mochten ze daar op de Bondgenotenlaan het bordje met ‘oeëtverkocht’ buiten hangen, wat over de 3 afstanden (4, 8 of de afstand die ik koos: 12km) neerkomt op een kleine 6000 sportievelingen. D'As in gien pan gecheite zouden ze in Leive zeggen. Net zoals de voorgaande 19 wordt ook deze 20e editie georganiseerd door atletiekclub DCLA. Voeg daarbij een sterke delegatie van triatlon en duatlon club TD Leuven en je hebt al meteen door dat er daar niet getaffeld zal worden aan de start. De eerste kilometer over een afgesloten Stoossestroot wordt er inderdaad meteen van jetje gegeven, al ligt dat zeker deels aan een niet te versmaden rugwind. Een uit de kluiten gewassen bries die door het kronkelige verloop van het parcours zowat van overal zal komen vandaag. Goed positie kiezen dus, wat me maar deels lukt, en slim doseren, te meer omdat de straten hier in Tobbackgrad toch niet helemaal vlak liggen. De 150 hoogtemeters zijn uiteraard niks vergeleken met de wedstrijden waarover ik hier normaal rapporteer, maar als je al tegen de rode lijn aan het lopen bent is er maar weinig helling nodig om over je toeren te gaan. Langzaam maar zeker schuif ik wel op: plaats 18, 17, 16… na de eerste ronde van 8 kilometer passeren we terug aan de start en ik voel me nog altijd sterk. Ik neem me voor tenminste tot kilometer 10 gas te blijven geven om op de valreep dit jaar mijn persoonlijk record op die afstand nog wat aan te scherpen. Plaats 16, 15, 14… voor de 2e keer over de heuveltjes in het Gillehof zoals het Stadspark ook wel eens genoemd wordt. Voor het eerst zie ik de snelheid onder de 16km/u dalen, maar dat persoonlijk record is alvast binnen, dus rest er me nog de laatste 2 kilometer op de tanden te bijten. De kuiten branden ondertussen en mijn oasem is stillaan oep, maar de aanmoedigingen van wat bekenden duwen me richting finish als ware het rugwind. Tegen de eindsprint van Simon D’Hoore zijn mijn langeafstandsbenen helaas nog niet opgewassen en ik finish uiteindelijk 13e in 40m26s netto. Een knap podium daar trouwens aan de boekerauë op het Ladeuzeplein, met Dries Basemans, Dennis Laerte en Nicolai Saké. Ik ben alvast uitermate tevreden met deze eerste test, heb een goed gevoel over de vorm en neem me voor iets meer wedstrijdritme te krijgen in mijn opbouw richting Rotterdam in april. Vorige keer in Eindhoven is onder de 2u40 duiken niet gelukt, in Rotterdam doen we nog eens een poging. Iets zegt me dat ik zelfs ambitieuzer mag zijn dan dat, maar ik zal voorlopig mo ni probeire oegeer te kakke dan me gat stoot...
0 Comments
|
Author(ultra-)lopende-gitaar-spelende vegetariër Archives
April 2023
Categories |